На паплавах цыбатыя буслы
Шукаюць ежы, ходзяць ганарлÑ–ва,
МÑ–жволÑ– зачаруюць зрок Ñ– слых.
На пыльны Ñžскрай я выйду сÑ–ратлÑ–ва:

Знаёмыя купчастыя дубы
І саладкавы водар у паветры,
А ÑžздоÑžж дарогÑ– – белыя слупы
Да роднай вёскÑ– лÑ–чаць кÑ–ламетры.

УяÑžна я вяртаюся туды,
На Ñžзгорак, да старой бацькоÑžскай хаты,
У летнÑ–я, зялёныя сады,
Прасякнутыя свежым пахам мяты.

У ВÑ–цебскай вобласцÑ– ,у краÑ– ГлыбоцкÑ–м
У месяцы лÑ–пенÑ– — летняй парой
Тут посвÑ–стам гулкÑ–м Ñ– маладзецкÑ–м
Завуць частавацца вÑ–шняй златой.

Завуць частавацца вишняй барвовай
Сябе паказаць Ñ– другÑ–х паглядзець ,
ДзялÑ–цца уменнем Ñ– песняю новай
Туды прыяджае замежны сусед.

Усе хочуць спелую вÑ–шню адведаць
Барвовыя ягады просяцца у рот
Яна адурманÑ–ць сваей асалодай

I у свеце не стане турбот , Ñ– забот.

Та вÑ–шня цудоуная Ñ– вельмÑ– спелая
Напоунена сонейкам , Ñ– дабратой.
Цяплом гаспадарскÑ–м Ñ– ласкай сагрэтая
Частуюць мясцовых Ñ– усÑ–х за мяжой.

Хто там пабывау и вÑ–шнÑ– адведау
Яе разам з сонцам з сабой павязе.
I што атрымау ты ад нашых суседзяу
Захоувай у памяцÑ– , у сэрцы Ñ– у душэ.

Пиши по русски, нихуя не понятно.